Written by ေကတု
ေက်းဇူးဆုိသည္မွာ ေကာင္းေသာ အက်ဳိးတရားျဖစ္သည္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ အျခားသူ တစ္ဦးမွာ ေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေသာ္ ေက်းဇူး ရွိသည္ဟု ဆုိႏုိင္ေလသည္။
လူသည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း သီးျခား ေနထိုင္၍ မရဘဲ တစ္ဦးကို တစ္ဦး အျပန္အလွန္ မွီခို ေက်းဇူးျပဳၾကျခင္း အားျဖင့္ မိမိဘဝ မိမိအသုိင္းအဝုိင္း တည္ၿမဲေစရန္ ႀကိဳးစား အားထုတ္ ၾကရမည္သာ ျဖစ္ေပသည္။ ကြၽန္းကိုင္းမွီ ကိုင္းကြၽန္းမွီ ဆိုသကဲ့သုိ႔ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အျပန္အလွန္ ေက်းဇူးျပဳ၍ ဆက္ဆံ ေနထုိင္ၾကမွသာလွ်င္ အဓြန္႔ရွည္ တည္ၿမဲ ေနႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။
လူမႈက်င့္ဝတ္တြင္ ေက်းဇူး သိတတ္ျခင္းသည္ အေရးႀကီးေသာ က်င့္ဝတ္ျဖစ္သည္။ ေက်းဇူးျပဳရန္ လြယ္ကူေသာ္လည္း ေက်းဇူးသိရန္မွာ မလြယ္လွပါ။ သိတတ္ေသာ ေက်းဇူးကို ေက်ပြန္ေအာင္ ေပးဆပ္ရန္ငွာ ပိုမို၍ မလြယ္ကူပါ။ ေက်းဇူးျပဳဖူးသူအား ျပန္လည္ ကူညီျခင္း၊ အက်ဳိး ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း တို႔သည္ ေက်းဇူးသိျခင္း မည္၏။ ေက်းဇူးတရားကို မေမ့ျခင္း ၊ ျပန္လည္ ေက်းဇူးဆပ္ျခင္း တို႔သည္ ျမင့္ျမတ္ေသာ အမႈ သို႔မဟုတ္ ေကာင္း မႈျပဳျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
ေက်းဇူးတရားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေက်းဇူး သိတတ္မႈရွိေသာ ''ငခင္ညိဳ''အေၾကာင္းသည္ မွတ္သား နာယူ ဖြယ္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ပင္းယဘုရင္အား လုပ္ႀကံရန္ လာခဲ့သည္။ အေျခအေန အခ်ိန္ အခါေကာင္း ကို ေစာင့္ရင္း အခ်ိန္မ်ား ကုန္လြန္သြားသည္ႏွင့္ အမွ် ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္မႈ ျဖစ္ေပၚ လာသည္။ ပင္းယဘုရင္ တင္ထားေသာ မင္းမဟာဂီရိ နတ္ပြဲမွ ထမင္းတစ္လုတ္ကို ယူစားမိ သည္။ ဘုရင္အား လုပ္ႀကံရန္ အခြင့္သာ ခဲ့ေသာ္လည္း စားခဲ့ဖူးေသာ ထမင္းတစ္လုတ္ ေက်းဇူးေၾကာင့္ မသတ္ဘဲ ျပန္လာခဲ့သည္။
ငခင္ညိဳသည္ တစ္လုတ္မွ်ေသာ ထမင္း စားဖူးကာမွ်ျဖင့္ ေက်းဇူးကို သိတတ္ခဲ့သည္။
ေက်းဇူးရွင္ကို ေက်းမစြပ္ေသာ သိတတ္မႈေၾကာင့္ ငခင္ညိဳမွာ ရာထူးတုိးတက္ ခ်ီးျမႇင့္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ယေန႔တုိင္ ေက်းဇူး သိတတ္မႈတြင္ မင္းမႈထမ္း ငခင္ညိဳသည္ ျမန္မာရာဇဝင္တြင္ နာမည္ေကာင္း က်န္ရွိေနေလသည္။
(၃၈) ျဖာ မဂၤလာ တရားေတာ္တြင္ ''ကတညဳတ'' မည္ေသာ တစ္ပါးသူ၏ ေက်းဇူးကို သိတတ္ျခင္းသည္ မဂၤလာတစ္ပါး ျဖစ္သည္ဟု ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူသည္။
ေက်းဇူးရွင္ ဆုိသည္မွာ မိမိကလြဲလွ်င္ ေက်းဇူးရွင္ဟု ဆုိႏုိင္သည္။ ေက်းဇူးတရားကို မသိတတ္၊ မဆပ္တတ္၊ နားမလည္တတ္ သူမ်ားသည္ သူမိုက္မ်ားသာ ျဖစ္ေပသည္။
ေက်းဇူးမသိတတ္ဘဲ ေက်းဇူးကန္း တတ္သူမ်ားမွာ ဝက္သတၱဝါႏွင့္ တူေပသည္။ ဝက္မ်ားသည္ အစာကို စားၿပီးလွ်င္ စားခြက္ကို ထိုးေကာ္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေက်းဇူးမဲ့သူ၊ ေက်းဇူးမသိတတ္သူကို ''ဝက္စားက်င္းေကာ္'' ျပဳသည္ဟု သတ္မွတ္ေပးၾကသည္။
ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ သူတစ္ပါး၏ ေက်းဇူးကို တစ္လုတ္မွ်ေသာ ပမာဏပင္ စားဖူးေစ ကာမူ ေစာင့္သိ႐ိုေသ ရမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ေက်းဇူးတရားကို သိတတ္မွသာလွ်င္ ယခုမ်က္ေမွာက္ ပစၥဳပၸန္တြင္ သာမက သံသရာ ခရီးတြင္လည္း အစစ ေအာင္ျမင္ေခ်ာေမြ႕မည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသား လိုက္ရေပသည္။ ။
ျမ၀တီ
