သူတစ္ပါးအေပၚ ဩဇာေညာင္းဖို႔ စံနမူနာျပသျခင္းဟာ အဓိကအရာ မဟုတ္ပါဘူး။ စံနမူနာ ျပသျခင္း ဟာ တစ္ခုတည္းေသာ အရာသာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒါက္တာအဲလ္ဘတ္႐ြိဳက္ဇာ
အသက္အရြယ္
လူငယ္ဆိုသည္ကား ဘယ္အရြယ္နည္း။ ကေလးမဟုတ္ေတာ့ေသာ အရြယ္မွ စတင္ေခၚေဝၚ ရအံ့ထင္သည္။
အသက္ ၄၅ ႏွစ္အထက္ေက်ာ္သြားလွ်င္လည္း အတန္းပညာနိမ့္နိမ့္ ျမင့္ျမင့္၊ စီးပြားဥစၥာ ဆင္းရဲသည္ ျဖစ္ေစ ၊ ခ်မ္းသာသည္ျဖစ္ေစ၊လူႀကီးအေျခအေနသို႔ ေရာက္သြားေလာက္ေပၿပီ။
အသက္ ၄၅ ႏွစ္အထက္ေက်ာ္သြားလွ်င္လည္း အတန္းပညာနိမ့္နိမ့္ ျမင့္ျမင့္၊ စီးပြားဥစၥာ ဆင္းရဲသည္ ျဖစ္ေစ ၊ ခ်မ္းသာသည္ျဖစ္ေစ၊လူႀကီးအေျခအေနသို႔ ေရာက္သြားေလာက္ေပၿပီ။
လူငယ္သည္ လူႀကီးမဟုတ္ေသးေသာ အရြယ္ကိုေခၚသင့္ေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူငယ္ဟူသည္ကား အသက္ ၁၃ ႏွစ္မွ ၄၅ ႏွစ္အတြင္းမွာရွိေသာ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးအားလံုးတို႔ အက်ံဳးဝင္သည္ဟု မွတ္ယူခ်င္ပါသည္။
အသက္ ၁၃ ႏွစ္ ၁၄ ႏွစ္သည္ လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္ျဖစ္၏။ ပ်ိဳေဘာ္ဝင္ အရြယ္ျဖစ္၏။ ယင္းကာလမွစ၍ လူငယ္
ျဖစ္ေလၿပီ။ ကေလးမဟုတ္ေတာ့ၿပီ။ မိသားစုထဲမွာျဖစ္ေစ၊ ရပ္ရြာထဲမွာျဖစ္ေစလူငယ္အစုအေဝး၊ အသင္းအ ပင္း ထဲမွာ ပါဝင္၍ရေပၿပီ။ ျမဴးထူး စိတ္ကစားေသာအရြယ္။
ဆယ္ေက်ာ္သက္လူငယ္ႏွင့္ အသက္ ၂၀ေက်ာ္တို႔ တူမည္ေတာ့မဟုတ္ေပ ။ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ျဖတ္သန္းရ
ေသာ အေတြ႕အၾကံဳသည္ အေတြးအေခၚအသိအျမင္ အေတာ္ကြာျခား ကြဲျပားသြားႏိုင္၏။အလားတူပင္ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ႏွင့္ သံုးဆယ္ေက်ာ္ လူငယ္၊ သံုးဆယ္ေက်ာ္ႏွင့္ ေလးဆယ္ေက်ာ္လူငယ္တို႔ ႏိႈင္းယွဥ္ ၾကည့္လွ်င္လည္း ရင့္က်က္မႈခ်င္းသိသာစြာ ကြာျခားေပလိမ့္မည္။
အသက္ ၃၂ ႏွစ္အရြယ္တြင္ လုပ္ၾကံခံရၿပီး က်ဆံုးခဲ့ရေသာ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သည္ စင္စစ္ေတာ့ လူငယ္ဘဝမွ်သာျဖစ္ပါသည္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သခင္ႏု၊သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္း စသူ တို႔လည္း ၁၉၄၇-၁၉၄၈ ကာလ၌ အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္စ လူငယ္ဘဝမွာပဲ ရွိၾကေပေသးသည္။
တိုင္းျပည္ကို နယ္ခ်ဲ႕အုပ္စိုးမႈေအာက္မွ လံုးလံုးလြတ္ေျမာက္ေအာင္႐ုန္းကန္ေတာ္လွန္ၾကရာတြင္ ထက္သန္ တက္ႂကြေသာလူငယ္တို႔၏ အားမာန္ကို ေတြ႕ရသကဲ့သို႔ အခ်င္းခ်င္းအေပၚ စိတ္ရွည္သည္းခံ ရင့္က်က္ရန္ လည္း လူငယ္ပီပီအားနည္းခဲ့ၾကသည္။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းကဲ့သို႔ သူတို႔ထက္ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ၿပီး ေရရွည္ ခရီးသမိုင္းေၾကာင္း အဆိုးအ
ေကာင္း ကို ပိုမိုေျမာ္ျမင္ႏိုင္သူက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ညီညြတ္ေရးကို အတန္တန္ေမတၲာရပ္ခံ သို႔မဟုတ္ ဆံုးမ သြန္သင္ သို႔မဟုတ္ ရွင္းျပပါေသာ္လည္း ကိုယ့္အယူမွ အမွန္၊ ကိုယ့္ဝါဒမွ အေကာင္းဆံုး၊ ကိုယ့္လမ္းစဥ္မွ၊
ေကာင္း ကို ပိုမိုေျမာ္ျမင္ႏိုင္သူက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ညီညြတ္ေရးကို အတန္တန္ေမတၲာရပ္ခံ သို႔မဟုတ္ ဆံုးမ သြန္သင္ သို႔မဟုတ္ ရွင္းျပပါေသာ္လည္း ကိုယ့္အယူမွ အမွန္၊ ကိုယ့္ဝါဒမွ အေကာင္းဆံုး၊ ကိုယ့္လမ္းစဥ္မွ၊
ကိုယ့္ပါတီမွ၊ မာန္မာနျဖင့္ ျပည္တြင္းစစ္မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ခဲ့သည္။ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္အတူ လက္နက္ကိုင္
ပုန္ကန္ဆူပူမႈမ်ားသည္ ေတာမီးပမာ ပ်ံ႕ႏွံ႔ခဲ့ေလသည္။ေရွာင္ရန္ သင္ခန္းစာ။
ယံုၾကည္မႈျမင့္မား
အသက္၁၃ ႏွစ္မွ ၄၅ ႏွစ္အတြင္း လူငယ္ဘဝသည္အားသာခ်က္မ်ားလည္း ရွိသည္။ အားနည္းခ်က္မ်ားလည္း
ရွိသည္။ ကာယခြန္အားႏွင့္ ထက္သန္တက္ႂကြေသာ ယံုၾကည္မႈအျမင့္မားဆံုး အပိုင္းအျခားျဖစ္၏။ ကာယ အား၊ ဉာဏ္အားအေကာင္းဆံုး အႀကီးမားဆံုးအရြယ္လည္းျဖစ္၏။
ရွိသည္။ ကာယခြန္အားႏွင့္ ထက္သန္တက္ႂကြေသာ ယံုၾကည္မႈအျမင့္မားဆံုး အပိုင္းအျခားျဖစ္၏။ ကာယ အား၊ ဉာဏ္အားအေကာင္းဆံုး အႀကီးမားဆံုးအရြယ္လည္းျဖစ္၏။
ထိုခြန္အားေၾကာင့္ အတိမာနျဖစ္တတ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္လြန္ကဲေသာ မာန္မာနျပင္းထန္သျဖင့္ မဟာျဗဟၼာႀကီး မ်ားကိုယ္ေရာင္ညႇိဳးေပ်ာက္ အေမွာင္က်ေရာက္ ရသကဲ့သို႔အျမင္ေမွာက္တတ္၏။ အမွားအယြင္းကို ဆံုးျဖတ္ မိတတ္၏။
မိဘအုပ္ထိန္းမႈေအာက္မွ ထြက္ခြာစဆရာသမားႏွင့္မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားထံမွ သင္ယူရရွိေသာ စာေတြ႕
လက္ေတြ႕အသိပညာမ်ားက ပိုမိုရရွိေသာအေျပာင္းအလဲကာလျဖစ္၏။ မိမိေျခေထာက္ေပၚ မိမိရပ္တည္ႏိုင္
ေအာင္ စမ္းသပ္ေလွ်ာက္လွမ္းရေသာ ဘဝလည္းျဖစ္၏။ေနအိမ္တံစက္ၿမိတ္ကိုေက်ာ္၍ စာသင္ခန္းႏွင့္အ
ေပါင္း အသင္းတို႔ႏွင့္ ပိုမိုေပ်ာ္ပိုက္လာတတ္ၿပီ။ သက္တူရြယ္တူ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းမ်ားကို ညီအစ္ကို ညီအစ္မ ေမြးခ်င္းထက္ပင္ ပိုမိုရင္းခ်ာပြင့္လင္းစြာ ဆက္ဆံလာမိသည္။
အေပါင္းအသင္း ေရြးပါ
လူငယ္ဘဝသည္ အေပါင္းအသင္းကို အေလးထားဆံုး အခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ ေဆြမ်ိဳး မဟုတ္သူမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးအေပးအယူကို စတင္ေလ့က်င့္ရေသာ အခ်ိန္ပိုင္းျဖစ္ေလသည္။
ေခါင္းေဆာင္မႈကို စတင္ ထိေတြ႕ရေတာ့မည္။ မိသားစုအတြင္းမွာ အစ္မအႀကီးဆံုးမို႔ မိဘကိုယ္စား အငယ္ မ်ား ကို ဦးေဆာင္ဖူးသူလည္း ရွိမည္။ အစ္ကိုအႀကီးဆံုး သားႀကီးဩရသမို႔ ညီငယ္ႏွမငယ္မ်ားကို ေရွ႕ေဆာင္ လမ္းျပရသူလည္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္မည္။
ဥပမာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အစ္ကိုအႀကီးဆံုး အာဇာနည္ ဦးဘဝင္း (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္အတူ က်ဆံုးရရွာေသာ ဝန္ႀကီး) အႀကီးဆံုး ဦးဘဝင္းႏွင့္ အငယ္ဆံုး ကိုေအာင္ဆန္းၾကားမွာေမြးခ်င္းခုနစ္ေယာက္ ျခား၏ ။ေခါင္း
ေဆာင္မႈဆိုသည္မွာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတိုင္းတြင္ ရွိၾကသည္။ မိသားစုထဲမွာလည္း ရွိသည္။ ရပ္ရြာထဲမွာလည္း ရွိသည္။ ေက်ာင္းမွာလည္း ရွိသည္။လုပ္ငန္းခြင္ မွာလည္း ရွိသည္။ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးေလာက မွာလည္း ရွိသည္။
ဥပမာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အစ္ကိုအႀကီးဆံုး အာဇာနည္ ဦးဘဝင္း (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္အတူ က်ဆံုးရရွာေသာ ဝန္ႀကီး) အႀကီးဆံုး ဦးဘဝင္းႏွင့္ အငယ္ဆံုး ကိုေအာင္ဆန္းၾကားမွာေမြးခ်င္းခုနစ္ေယာက္ ျခား၏ ။ေခါင္း
ေဆာင္မႈဆိုသည္မွာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတိုင္းတြင္ ရွိၾကသည္။ မိသားစုထဲမွာလည္း ရွိသည္။ ရပ္ရြာထဲမွာလည္း ရွိသည္။ ေက်ာင္းမွာလည္း ရွိသည္။လုပ္ငန္းခြင္ မွာလည္း ရွိသည္။ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးေလာက မွာလည္း ရွိသည္။
ေခါင္းေဆာင္မႈ
ေခါင္းေဆာင္မႈဆိုသည္ကား အဖြဲ႕အစည္းဝင္ပုဂၢိဳလ္မ်ားအေပၚ ဩဇာသက္ေရာက္မႈပင္ ျဖစ္၏။ သူ၏ျပညႊန္
ရာပန္းတိုင္သို႔ စိတ္ပါလက္ပါ ေဆာင္ရြက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကျခင္းမ်ိဳး၊ သူ၏လိုလားခ်က္ကို ထက္သန္
စြာ ျဖည့္ဆည္းပါဝင္ေနၾကျခင္းမ်ိဳး၊ မျမင္ရေသာ စြမ္းအားျဖင့္ လႊမ္းမိုးထားႏိုင္ျခင္းကို ေခါင္းေဆာင္မႈဟု ေခၚ
ေလသည္။
ေခါင္းေဆာင္မႈကို ေအာင္ျမင္မႈျဖင့္သာ စည္း႐ံုးႏိုင္ပါ၏။ စည္း႐ံုး၍ စည္းလံုးေသာ အဖြဲ႕အစည္းသည္
ေခါင္းေဆာင္အတြက္ ေအာင္ျမင္မႈကို ဖန္တီးေပးႏိုင္ေလသည္။ ရည္မွန္းခ်က္ေအာင္ျမင္မႈႏွင့္ စည္း႐ံုးေရး
ေအာင္ျမင္မႈသည္ အျပန္အလွန္ အက်ိဳးျပဳေနၾက၏။ပန္းတိုင္ထူရမည္။ အကယ္၍ လုပ္ငန္းမ်ား မေအာင္ျမင္၊
စည္း႐ံုးေရး က်ဆင္းလာလွ်င္ ေခါင္းေဆာင္မႈလည္း မခိုင္ၿမဲႏိုင္ေပ။
ေကာင္းေသာ စံနမူနာျပသပါ
ေခါင္းေဆာင္မႈကို လိုခ်င္လွ်င္ အေျခခံအက်ဆံုးလိုအပ္ခ်က္မွာ စံနမူနာျပသၿပီး ဦးေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိရမည္။
ငါ့ေနာက္လိုက္ခဲ့ၾက ဟု သတိၲကို နမူနာျပႏိုင္ရမည္။ ႐ိုးသားမႈ၊ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔လႊတ္မႈ၊ အနစ္နာခံမႈ၊ အေျမာ္ အျမင္ရွိမႈ၊ ဇြဲရွိမႈ၊ လံု႔လရွိမႈ၊ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္စိတ္ရွိမႈ၊ အတြင္းအျပင္ ဆက္ဆံေရး ေျပျပစ္ေကာင္းမြန္မႈ စ သည့္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတို႔၏ အဂၤါလကၡဏာမ်ားကို ေရွ႕ကထုတ္ေဖာ္ျပသႏိုင္ရမည္။ သစၥာမဲ့မႈကို ျပသ
ပါက ေခါင္းေဆာင္မႈက်ဆင္းမည္။ ဒါေတြ ေကာင္းသည္။မင္းတို႔လိုက္နာၾက။ (ငါေျပာသလိုလုပ္)။ ငါကေတာ့
စံျပလုပ္မျပႏိုင္ဘူး။ ငါ့စိတ္ထဲ ေပၚရာလုပ္မွာပဲ(ငါလုပ္သလိုမလုပ္နဲ႔) ဟု ဆိုသူမ်ိဳးသည္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း
မဟုတ္။ ဦးစီးေခါင္းေဆာင္လုပ္မည့္သူသည္ အသက္အရြယ္ ငယ္ငယ္ႀကီးႀကီး၊ ရာထူးတာဝန္ နိမ့္နိမ့္၊ျမင့္
ျမင့္ ၊ အသိဉာဏ္ငါးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုရမည္။
အသိဉာဏ္ငါးပါး
၁။ အတၲညဴ- အက်ိဳးစီးပြား ရွိမည္ မဲ့မည္ကို သိရမည္။ အခ်ိဳ႕လူသည္ မသိ။ ငါ၏ မိဘမ်ိဳး႐ိုးသည္ တစ္မ်ိဳးသား လံုးက ၾကည္ညိဳအားကိုးေလးစားၾကရေသာ အမ်ိဳး။အမ်ိဳးဂုဏ္ကို အသက္ႏွင့္လဲ၍ပင္ ေစာင့္ထိန္း ကာကြယ္ပါ
မွ မိမိႀကီးေသာအခါ အက်ိဳးရွိမည္ဟုမသိ။ မိမိစိတ္အလိုလိုက္၍ ႀကိဳက္သလို ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္ခဲ့မိၿပီထား။ ကျပားသားသမီး၊ မိမိႏိုင္ငံသားမဟုတ္သူေတြ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားလိုက္လွ်င္ကားငါ၏ အက်ိဳးစီးပြား မဲ့ေပလိမ့္မည္ဟု မသိ။ ေခါင္းေဆာင္ဟု မိမိကိုယ္ကိုယ္ တန္ဖိုးထားတတ္သူသည္ အက်ိဳးရွိ၊
မဲ့ကို ေကာင္းစြာ သိရေပလိမ့္မည္။
၂။ ဓမၼညဴ- တရားမွ်တျခင္း၊ တရားႏွင့္ ညီညြတ္ျခင္းကို သိရမည္။ ေမာင္ႏွမခ်င္းပင္လွ်င္ ၾကင္နာျခင္း၊စာနာ
ျခင္း ၊ ခြင့္လႊတ္ျခင္း၊ ႐ိုေသျခင္း၊ နာခံျခင္း ေခါင္းပါးလွ်င္ တရားႏွင့္မဆီေလ်ာ္။ ခ်စ္ခင္ရမည္။ စည္းလံုးရ
မည္။ ငဲ့ညႇာရမည္။ သို႔မွသာ တရားမွ်တျခင္းကို လိုက္နာရာက်မည္။ ေသြးအနီးဆံုး ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းအေပၚမွာ
ပင္လွ်င္ မစာနာ၊ မၾကင္နာလွ်င္ တရားႏွင့္ ညီညြတ္ျခင္းရွိပါမည္ေလာ။ (ေလာဘေၾကာင့္ေလာ၊ မာနေၾကာင့္
ေလာ) ဓမၼသေဘာကို သိရက်င့္ရမည္။
၃။ မတၲညဴ- အတိုင္းအရွည္ကို သိရမည္။သူတစ္ပါး၏အင္အားႏွင့္ အလားအလာကို မသိ။ မိမိ၏ အတိုင္း အ ဆကိုမသိ။ အႀကီးအေသး၊ အနီးအေဝး၊အထူအပါးကို မသိ၊ ဆင္ျခင္တံုတရားနည္းပါးၿပီး စိတ္လိုက္မာန္ပါ စိတ္ေဆာင္ရာ ဇြတ္တရြတ္လုပ္ေဆာင္တတ္လွ်င္တန္ဖိုးရွိေသာ ႏုပ်ိဳထက္သန္သည့္အရြယ္သည္ (မတည္ၿမဲ ) ဆံုး႐ံႈးေပ်ာက္ကြယ္ သြားတတ္၏။ေကာင္းမြန္ထိုက္တန္ေသာ အေျဖကို ထြက္လိုလွ်င္အေျခအေနမွန္ကို ခြဲျခားေဝဖန္ႏိုင္ေသာ အသိဉာဏ္ဦးစီးရပါမည္။ မည္သူမဆို အိုၾကရမည္။ နာၾကရမည္။
၄။ ကာလညဴ- အခ်ိန္အခါသင့္မသင့္ကို သိရမည္။ အခ်ိန္အခါေကာင္းကို ေရြးခ်ယ္တတ္ရပါမည္။ဆႏၵေစာစြာ အေလာတႀကီး ႀကိဳးစားေသာ္လည္း အခ်ိန္မေရာက္ေသးေတာ့ အထမေျမာက္။ အခြင့္အေရးရပါေသာ္လည္း အခါအခြင့္ရွိမွန္းမသိဘဲ လက္ေႏွးသျဖင့္လက္လြႊတ္ရေသာ အေျခအေနႏွင့္ႀကံဳရ၏။Timing အခ်ိန္ကိုက္မွန္ ကန္စြာ ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ျခင္း မရွိသျဖင့္ ေအာင္ျမင္သင့္သေလာက္ မေအာင္ျမင္။ ထိေရာက္သင့္ သေလာက္ မထိေရာက္။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းသည္ အႏွစ္ ၁၀ဝ ျပကၡဒိန္၊ အႏွစ္ ၁၀ဝ၀ရာဇဝင္တို႔ ကို ေက် ညက္႐ံုမွ်သာမက ဘယ္ေန႔ ဘယ္ရက္မွာ ဘယ္အခ်ိန္လထြက္မည္။ လဝင္မည္ဟူေသာ အခ်ိန္အတိအက် အထိ မိမိအုပ္စုအတြက္ အက်ိဳးအရွိဆံုးအခ်ိန္အခါကို ေရြးခ်ယ္တတ္ရမည္။ ျမင္ကြင္း က်ယ္ ေရွ႕ေနာက္ေျမာ္
ျမင္ တတ္ရမည္။
၅။ ပရိသညဴ- ပရိသတ္လူထု၏ စိတ္ထားကို သိရမည္။
ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေခါင္းေဆာင္တို႔သည္ ပ်ဥ္းမနားနယ္မွာ က်င္းပေသာ ပထမအႀကိမ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ကြန္ဂရက္ကို ပတ္ဝန္းက်င္ရြာမ်ားမွ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားက ႏြားလွည္းအစီးေပါင္း ေထာင္ေသာင္းခ်ီၿပီး လာေရာက္တတ္ၾကသျဖင့္ အံ့မခန္းလူထု၊ လူစုလူေဝးပရိသတ္ႀကီးကို ငါတို႔ပါတီအား တစ္ခဲနက္ေထာက္ ခံအားေပးေသာ ျပည္သူေတြကား မ်ားေလစြတကားဟု (ျပည္ပကြန္ျမဴနစ္ပါတီအၾကံေပး ကလည္းအံ့ဩ ဝမ္းသာ စြာေထာက္ခံ) ထင္မွတ္ဆံုးျဖတ္ကာလက္နက္ျဖင့္ အာဏာသိမ္းေရးသူပုန္ထ ဖို႔ လမ္းစဥ္ကို လြဲမွားစြာ ေရြးခဲ့ေလေတာ့သည္။
(အမွန္တကယ္ကလယ္သမားမ်ား လယ္အလုပ္အားလပ္ခ်ိန္မွာ ပြဲလမ္းသဘင္ကို အထူးေတာင့္ တေန ခ်ိန္ ျဖစ္သျဖင့္ ပြဲလာၾကည့္ၾကျခင္းသာျဖစ္၏။ မာ့စ္လီနင္တို႔၏ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒဆိုတာလည္း သူတို႔ဘာမွန္း မသိ။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗကပ)ဆိုတာလည္း ဘာမွန္းမသိ ။ ေထာက္ခံအားေပးျခင္းမ်ိဳးအေနႏွင့္ တက္ေရာက္ျခင္းလည္းမဟုတ္ခဲ့)
မဲဆႏၵရွင္ျပည္သူအေရအတြက္ ၃၂ သန္းေက်ာ္ရွိေသာ တိုင္းျပည္တြင္ (တရားမဝင္ေသာ သာသနာ့ဝန္ထမ္း အခ်ိဳ႕ ၏ လက္မွတ္၊ အသက္မျပည့္သူ၊ ႐ူးသြပ္သူ စသည္တို႔ အပါအဝင္) ေလးသန္းေက်ာ္ ငါးသန္းခန္႔ အေရ အတြက္ (မည္သူကမွလည္း လက္မွတ္ေတြႏွစ္ႀကိမ္၊ သံုးႀကိမ္ထပ္ေနသလား စစ္ေဆးစိစစ္ျခင္းမရွိဘဲ) ပရိသတ္မ်ားလွပါၿပီဟု အႀကိမ္ႀကိမ္ေရးသားေသာ စာနယ္ဇင္းအခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕ရ၏။ မိမိတို႔ထက္ သံုးဆေက်ာ္ ပိုမို မ်ားေသာ အျခားမဲဆႏၵရွင္ျပည္သူအမ်ားစုက မိမိတို႔ႏွင့္ ဆႏၵသေဘာထားမတူၾကတာကို လက္ခံၾကရပါ မည္။ နားလည္ရမည္။ ဒီမို ကေရစီစနစ္အရ ၁၇း၅ မွ်သာ မိမိတို႔ရေသာ ပရိသတ္ပမာဏသည္မ်ားသည္ဟု ပကတိ အေျခအေနအရမဆိုႏိုင္။ သံုးဆမက ပိုမိုမ်ားျပားေနေသာ ျပည္သူလူထုမဲဆႏၵရွင္မ်ားက လက္မခံခဲ့ ၾကဟု ကိန္းဂဏန္းအရ ေဖာ္ျပေနသည္။ ျပည္သူဦးေရ ၅၂ သန္းႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္ေသာ္ ထိုအဆိုဘက္ကပရိသတ္ သည္၅၂း၅ ဆယ္ပံုတစ္ပံုနီးပါးမွ်သာရွိေၾကာင္း ထင္ရွားေလသည္။
စာေရးသူက နည္းသည္ဟုလည္း မဆိုလိုပါ။ မ်ားသည္ဟုလည္း မေျပာႏိုင္ပါ။ ပကတိေတြ႕ရွိရေသာ Facts and Figure ထိုအေျခအေနကို(မွားယြင္းစြာ) ပရိသတ္သေဘာထားအားလိုရာဆြဲယူ အနက္ေကာက္ေနသူ အခ်ိဳ႕၏ ထပ္ခါထပ္ခါ ေဖာ္ျပခ်က္ေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္လြဲေခ်ာ္သြားမည္စိုးေသာေၾကာင့္ တင္ျပျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။ ေစတနာ ျဖဴစင္ပါသည္။ အမွန္ကိုအမွန္အတိုင္း သိျမင္ျခင္းအားျဖင့္ ေကာင္း က်ိဳး ရေစခ်င္ပါသည္။
လူငယ္ဘဝကပင္ ငါသည္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္မည္။ကေလကေခ် အေလနေတာ အျပဴအမူမ်ိဳးေတြကိုမလုပ္၊
ငါေရွာင္ကြင္းမည္ဟု ခိုင္မာစြာ ဆံုးျဖတ္ထားရမည္။ ငယ္ရြယ္စဥ္မွာ ေပ်ာ္သလိုေနမည္၊ အရြယ္၏ႏုပ်ိဳ
လန္းဆန္းျခင္းကို စိတ္လြတ္လက္လြတ္ အရသာခံလိုက္မည္ဟု သေဘာမထားရ။ ငယ္စဥ္အခါက အမွား
ေတြ၊အျပစ္အနာအဆာေတြ က်ဴးလြန္ထားခဲ့မိေတာ့ ေခါင္း ေဆာင္အရည္အေသြး အတြက္ ေနာက္ေၾကာင္း ရာဇဝင္မရွင္းမလင္းျဖစ္ရတတ္သည္။ မိမိတို႔အားလံုးေရွ႕ေမွာက္မွာ သင္ခန္းစာယူစရာေတြ ေတြ႕ ခဲ့ရ ပါလိမ့္မည္။
ေရေဆး၍မရ၊ ခဲဖ်က္ႏွင့္ဖ်က္လို႔လည္း မရ။ ကိုယ့္ရာဇဝင္ကို ကိုယ္ေရးခဲ့တာပဲ။ ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈမဟုတ္
လား။
ေခါင္းေဆာင္လုပ္မည့္သူသည္ နာယကဂုဏ္ေျခာက္ပါးႏွင့္လည္း ျပည့္စံုရပါလိမ့္မည္။ လူငယ္ဘဝမွာပင္ မိမိကိုယ္ကို ဤစံမ်ားျဖင့္ ပ်ိဳးေထာင္ရမည္။
သို႔မွသာ တန္ဖိုးရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မည္-
၁။ ခမာ - သည္းခံျခင္း၊ သည္းခံႏိုင္စြမ္းကိုေလ့က်င့္ျမႇင့္တင္ပါ။ စိတ္လိုက္မာန္ပါမျပဳရ၊
၂။ ဇာဂရိယ - သတိရွိျခင္း၊ ႏိုးၾကားျခင္း၊
၃။ ဥ႒န - ငယ္သားတို႔ထက္ ဆထက္မ်ားစြာသာလြန္ေသာလံု႔လဝီရိယရွိျခင္း၊
၄။ သံဝိဘာဂ - ေလ်ာက္ပတ္ ေလ်ာ္ကန္ ေတာ္တန္သလို ခြဲေဝခ်ီးေျမႇာက္ ေထာက္ပံ့ေပးျခင္း၊
၅။ ဒယာ - သူတစ္ပါးအား ကိုယ္ႏွင့္မျခား သနားၾကင္နာျခင္း၊ စာနာျခင္း၊ (ရန္လိုျခင္း၊ပုတ္ခတ္ျခင္း၊ ရႊံ႕ပုတ္ေရႏွင့္ ပက္ျခင္းတို႔မျပဳရ)
၆။ဣကၡနာ - ဘက္ေပါင္းစံုက ေလ့လာ စံုစမ္းျခင္း၊အလံုးစံုေသာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခႏွင့္အခြင့္အလမ္းမ်ား ကို ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ႏိုင္စြမ္း ဆင္ျခင္ဉာဏ္ႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း။
ေခါင္းေဆာင္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ဝင္စတန္ခ်ာခ်ီ၊ဒြိဳက္ဒီ အိုက္စင္ေဟာင္ဝါ၊ ဂြ်န္စီမက္ဇ္ဝဲလ္၊ ဘ႐ိုင္ယန္ထေရ စီစေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားေရးသားထားၾကသည့္စာအုပ္ေကာင္းမ်ားရွိပါသည္။ အင္တာနက္ စာၾကည့္တိုက္မ်ားမွာ ရွာေဖြဖတ္႐ႈႏိုင္ပါသည္။ ဖတ္ျဖစ္ဖို႔သာလိုသည္ ။ LEADERSHIPစာအုပ္ေပါင္းေထာင္ႏွင့္ခ်ီၿပီးရွိေနပါသည္။ အသိအျမင္ရေအာင္ ဖတ္ၾကပါ။
သူတစ္ပါး၊ လူအမ်ားအေပၚမွာ ဩဇာသက္ေရာက္ရန္၊ လႊမ္းမိုးႏိုင္ရန္အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းဟူသည္ စံနမူနာျပသႏိုင္ရပါသည္။ ေအာင္ျမင္ေအာင္စြမ္းေဆာင္ျပႏိုင္ရမည္။ လူငယ္မ်ား အခ်ိန္ယူၿပီး မိမိကိုယ္ကို ပ်ိဳးေထာင္ၾကပါ။ စနစ္တက် ေလ့က်င့္ႀကိဳးစားၾကပါကုန္။
၁၃၇၇ ခုႏွစ္၊ ဒုတိယဝါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ ၄ ရက္၊ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ ဩဂုတ္ ၄ ရက္၊ အဂၤါေန႔။
