အဆင်းဆိုတာ
အကုသိုလ်တရားကိုပြောတာ၊
အတက်ဆိုတာ
ကုသိုလ်တရားကိုပြောတာ။
လမ်းနှစ်လမ်းပေါ်မှာသွားနေတဲ့ သတ္တဝါ
တွေကိုနှိုင်းယှဉ်ကြည့်လိုက်တော့ အဆင်း
လမ်းကသွားကြတာက ပိုများနေတယ်၊၊
သူကသွားလို့လွယ်တယ်၊
လျောချလိုက်ရုံလေးပဲ၊အတက်လမ်းကို
သွားတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါကသိပ်နည်းတယ်၊
သူက ကြိုးကြိုးစားစား တက်ရတာ ဆို
တော့ စိတ်မနိုင်သူတွေများတယ်။
သတ္တဝါတွေဆင်းရဲနေကြတာ
က အမှန်တော့အဆင်းရဲလွန်းလို့ဆင်းရဲနေ
ကြတာ၊ဒုစရိုက် အကုသိုလ်အလုပ်တွေမှာ
ကိုယ့် စိတ်ကို မထိန်းသိမ်းနိုင်ပဲ အဆင်းရဲ
လွန်းလို့၊ အဆင်းရဲလွန်းရင် ဆင်းရဲမယ်၊
အောက်ကျနောက်ကျ ဖြစ်မယ်၊ဘယ်မှာမှ
အဆင့်မမီဘူး။
မြတ်စွာဘုရားက လက်သည်းခွံပေါ်
မှာမြေမှုန့်လေးတွေကို တင်ပြီးပြောတယ်-
"ချစ်သားရဟန်းတို့၊ချစ်သားတို့
ချစ်သမီးတို့...ဒီလက်သည်းခွံပေါ်က မြေ
မှုန့်လေးတွေနဲ့ဟောဒီမဟာပထဝီမြေကြီး
ပေါ်ကမြေမှုန့်တွေဘယ်မြေမှုန့်ကများသလဲ?
"မြတ်စွာဘုရား...နှိုင်းယှဉ်လို့
မရနိုင်အောင်ကွာခြားလှကြောင်းပါဘုရား"
"အေး...ဒီအတိုင်းပဲ၊ဘဝသံသရာရဲ့
အဆင်းလမ်း အတက်လမ်း နှစ်သွယ်မှာ
အဆင်းလမ်းကိုလိုက်ကြတဲ့သတ္တဝါတွေ
က မဟာ ပထဝီမြေကြီး ပေါ်ကမြေမှုန့်
လောက်များတယ်"တဲ့။
* အဆင်းအတက်၊ လမ်းနှစ်ဖက်၊
ကွက်ကွက်မြင်အောင်ကြည့်၊
* အဆင်းခေါ်ဆို အကုသိုလ်၊
ကုသိုလ်အတက်သိ၊
* အဆင်းရဲက၊ ဆင်းရဲရ၊
အောက်ကျ မည်ဟုသိ၊
* ကုသိုလ်ကိုကိုင်၊ တက်ရောက်နိုင်၊
ကိုယ်ပိုင်စွမ်းအားရှိ။
တိပိဋကဓရ-ဓမ္မဘဏ္ဍာဂါရိက
{ ယောဆရာတော်ကြီး }
