ယဥ္ေက်းလိမၼာ ဆံုးမစာ ကဗ်ာ

အနႏ ၱငါး၊ ဦးထိပ္ထား၊ ၫြတ္သြားပါကြဲ႔ မေမ့နဲ႔။
ဆရာမိဘ၊ ဆိုဆံုးမ၊ လိုက္နာၾကကြဲ႔ မေမ့နဲ႔။
မိဦးဖဦး၊ ဆရာဦး၊ ခူး၍ေနာက္ကြဲ႕ မစားနဲ႔။
ကိုယ့္ထက္ႀကီးသူ၊ ေျပာဆိုမူ၊ နင္ငါဟူ၍ မေျပာနဲ႔။
သူမ်ားကိုသာ၊ ရန္မရွာ၊ မခံခ်င္တာ မေျပာနဲ႔။
ယဥ္ေက်းေအာင္သြား၊ ယဥ္ေအာင္စား၊ စကားေျပာလဲယဥ္ေစကြဲ႔။
ဘရမ္းပတာ၊ သူ႕ထက္ငါ၊ လုယက္ခါကြဲ႕မစားနဲ႔။

(မသြားနဲ႔၊ မေျပာနဲ႔၊ မရပ္နဲ႔၊ မထိုင္နဲ႔၊ မအိပ္နဲ႔)
ထမ္းစားရာ၊ အစားစာ၊ မ်ားစြာစကား မေျပာနဲ႔။
ၿငိမ္သက္သားနား၊ သတိထား၊ ေကာင္းေကာင္းစားကြဲ႔ ဖိတ္ေစနဲ႔။
စားၿပီးေသာခါ၊ စင္ၾကယ္စြာ၊ ေဆးေၾကာပါကြဲ႔ ေကာင္းေကာင္းတဲ့။
လက္ကိုလ်က္က္ာ၊ မစားရာ၊ ေရွာင္ရွားပါကြဲ႔ ေကာင္းေကာင္းတဲ့။
ႏႈတ္ခမ္းပါးနား၊ လ်က္ခါစား၊ ေရွာင္ရွားပါကြဲ႔ ေကာင္းေကာင္းတဲ့။
ဟင္းေရေသာက္ျပန္၊ ရွဴးရွဴးသံ၊ ဧကန္မႁပုနဲ႔။
ထမင္းဟင္းေပလ်က္၊ ေသာက္ေရခြက္၊ လက္ႏွင့္မကိုင္နဲ႔။
အိပ္ေပၚေက်ာင္းေပၚ၊ ဇရပ္ေပၚ၊ သြားေသာ္ေျခနင္း မျပင္းနဲ႔။
ရဟန္းသံဃာ၊ ေရွ႕ေမွာက္မွာ၊ ရိုေသစြာတဲ့ သြားပါကြဲ႔။
သူႀကီးသူမ၊ ေရွ႕သို႔က်၊ ကုန္းကြ၍တဲ့ သြားပါကြဲ႔။
သူးေထာက္ေပါင္ကား၊ ဆရာနား(မိဘနား)၊ အလ်ားေမွာက္၍ မေနနဲ႔။
အိပ္ရာေနရာ၊ အိပ္ၿပီးခါ၊ သိမ္းၾကပါကြဲ႔ ေကာင္းေကာင္းတဲ့။
ေသာက္ေရသံုးေရ၊ မရွိေခ်၊ ေရကိုခပ္ကြဲ႔ မပ်င္းနဲ႔။
ေက်ာင္းတြင္းအိမ္တြင္း၊ ရႈပ္ေနလွ်င္း၊ သန္႔ရွင္းေအာင္တဲ့ ႁပုပါကြဲ႔။
မိန္းခေလးမွာ၊ အရာရာ၊ ျပားတီးျပာတာ မရွပ္နဲ႔။
မိန္းမ၊ မင္း၊ ဆင္၊ ရဟန္းပင္၊ ဣေႁႏၵရွင္ကြဲ႔ ေလးဦးတဲ့။
မိန္းမဣေႁႏၵ၊ သိရ္သေရ၊ စိန္ကုေဋတန္သကြဲ႔ မွန္ေလတဲ့။
ေက်ာင္းပစၥည္းကို၊ မယူလို၊ ေႁမြဆိပ္လိုတဲ့ ေၾကာက္ပါကြဲ႔။
မ်က္ေမွာက္တသြယ္၊ မ်က္ကြယ္တျခား၊ အက်င့္မွားေရွာင္ရွားပါကြဲ႔ ေကာင္းေကာင္းတဲ့။
အမ်ားပိုင္ကို၊ ကိုဟာလို၊ ရိုေသၾကကြဲ႕ ေကာင္းေကာင္းတဲ႔။
ေ၀ယ်ာ၀စၥာ၊ ေက်ာင္းအိမ္မွာ၊ ေလ်ာ္စြာလု႔ကြဲ႔ မခိုနဲ႔။
ဧည့္သည္အာဂႏ ၱဳ၊ ေရာက္လာမႈ၊ ဆု၍ညံကာ မေနနဲ႔။
လူရုပါလူေပြ၊ လူယုတ္ေတြ၊ ေရွာက္ေလရ်ားကြဲ႔ ေ၀းေ၀းတဲ့။
ဘိန္းအရက္ကို၊ မရွဴလို၊ မစင္လိုတဲ႔ ရြံပါကြဲ႔၊၊
ဂံုးေခ်ာၾကမ္းႂကုတ္၊ အက်င့္ယုတ္၊ မဟုတ္စကား မေျပာနဲ႔။
ဘုရားပုထိုး၊ ဦးၫြတ္က်ိဳး။ ရွိခိုးအိပ္ကြဲ႔ မေမ့နဲ႔။
မိခင္ဖခင္၊​ ဆရာရွင္၊ ေန႔စဥ္မေမ့နဲ႔၊ ရွိခိုးကြဲ႕။