ဇရာ... May 01, 2015 – by Anonymous ပ်ိဳရြယ္စဥ္ခါ၊ လိုရာပါလ်က္ ငါတၾကြၾကြ။ အိုကာလ၌၊ ထလည္းမႏိုင္၊ ထိုင္လည္းမေကာင္း၊ ေလ်ာင္းလဲမသာ၊ လိုမပါဘူး။ ဇရာဤ၀ဋ္၊ ကင္းမလြတ္ႏိုင္၊ မခၽြတ္ေသေအာင္ ၊အၿမဲေဆာင္၏။ သားေခ်ာင္ေသြးခန္း၊ ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ျမန္း၍၊ မလန္းမလူ၊ ဇရာဟူသည္၊ ဆံျဖဴသြားကၽြတ္၊ တြတြ႐ြတ္လ်က္၊ ယြင္းခၽြတ္ပ်က္ၿပိဳ၊ ေန႕တိုင္းအိုသည္၊ ဤကိုယ္ေပ်ာက္လိမ့္ မေႏွးတည္း..... (မန္လည္ဆရာေတာ္) Email ThisBlogThis!Share to XShare to Facebook