သတင္းစာဆရာရဲ႕ အလုပ္က “သတင္းယူဖို႔” ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ နိစၥဓူ၀ အျဖစ္အပ်က္ေတြက အမ်ားႀကီး။ အဲ့ဒါအားလံုးကို သတင္းအျဖစ္နဲ႔ ေရးသားတင္ျပဖို႔ မလိုအပ္ဘူး။ ဒီေတာ့ သတင္းဆိုတာဘာလဲ။ စာဖတ္ပရိသတ္က ဘယ္လို သတင္းအခ်က္အလက္မ်ိဳးကိုမွ လိုခ်င္တာလဲ။
ဒါဟာ သတင္းစာဆရာတစ္ေယာက္ ေန႔စဥ္ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ရတဲ့ ကိစၥပါပဲ။ သတင္းတစ္ပုဒ္ စမလိုက္ခင္မွ “ဒါလူေတြ ေျပာမယ့္ အေၾကာင္းအရာလား”၊ “ဒါဟာ သူတို႔သိခ်င္တဲ့ကိစၥလား” ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အၿမဲတမ္းေမးၾကည့္ၾကရတယ္။
သတင္းဆိုတာ လူအမ်ားစုႀကီးအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ သူတို႔စိတ္၀င္စားတဲ့ အေၾကာင္းခ်င္းရာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ နိစၥဓူ၀ ျဖစ္ပ်က္ေနတာမ်ိဳးနဲ႔ ကြာပါတယ္။
သတင္းဆိုတာ ျဖစ္ပ်က္ေနက်မ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ သတင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ထင္ရွားတဲ့ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ ဆိုခ်က္ တစ္ခုကေတာ့ “ေခြးက လူကို ကိုက္တာ သတင္းမဟုတ္ဘူး၊ လူက ေခြးကို ကိုက္ရင္ေတာ့ ဒါ သတင္းပဲ” လို႔ ဆိုထားတယ္။ ဘန္ေကာက္ပို႔စ္ သတင္းစာမ်က္ႏွာဖံုးမွာ သူ႔ေခြးရဲ႕ လည္ကုပ္ကို ကိုက္တဲ့အတြက္ အဖမ္း ခံရတဲ့ လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲ့ဒီလူက သူဟာ သခင္ဆိုတာကို အေၾကာင္းျပ ဖို႔အတြက္ အဲ့ဒီလို ကိုက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
လူအမ်ားႀကီးအေပၚမွာ သက္ေရာက္မႈရွိတဲ့အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုဟာလည္း သတင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒါမ်ိဳးက အိမ္ေတြ၊ သီးႏွံေတြ ပ်က္စီကုန္တဲ့ ေရလႊမ္းမိုးမႈမ်ိဳး အေၾကာင္းေပါ့။ ဓာတ္ဆီေစ်း တက္သြားတာမ်ိဳးေပါ့။ အဲ့ဒါဆို ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေတြအတြက္ စရိတ္တက္လာမယ္။ သတင္းႀကီးေတြဆိုတာာ မ်ားေသာအားျဖင့္ လူအမ်ားႀကီးအေပၚမွာ သက္ေရာက္မႈရွိတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ပါပဲ။
တခါတေလမွာေတာ့ အေရးႀကီးပုဂၢိဳလ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္က သတင္းျဖစ္ေနတာမ်ိဳး ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းကိစၥမ်ိဳးလည္း ရွိတတ္တယ္။ သတင္းစာဆရာေတြက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ သမၼတနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးတို႔လို ထိပ္တန္းအရာရွိႀကီးေတြေနာက္လိုက္ၿပီး သတင္းယူတတ္ၾကတယ္။ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြက ၾသဇာအာဏာႀကီးတဲ့သူေတြျဖစ္ေတာ့ သူတို႔အျမင္က သာမန္လူတစ္ေယာက္အျမင္ထက္ သတင္းမွာပိုၿပီး ထိေရာက္တယ္။ လူအမ်ားက ခ်မ္းသာတဲ့၊ နာမည္ႀကီးတဲ့သူေတြအေၾကာင္း စိတ္၀င္စား တယ္ဆိုတာ သိတဲ့အတြက္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား မင္းသမီးေတြနဲ႔ ေတးသံရွင္ေတြအေၾကာင္း ေဇာင္းေပးတဲ့ သတင္းစာဆရာေတြလည္း ရွိပါတယ္။
သတင္းမွာ အခ်ိန္ကိုက္ ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။ သတင္းဆိုတာ ကုန္ခဲ့တဲ့ကာလ ျဖစ္ခဲ့တာကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီကေန႔ လက္ငင္းျဖစ္ေနတာကို ေျပာတာ။ စာဖတ္ပရိသတ္က ေနာက္ဆံုးျဖစ္ေနတာကို ျမန္ႏိုင္သမွ် အျမန္ဆံုးသိခ်င္ၾကတယ္။ ၿမိဳ႕ထဲမွာ အႀကီးအက်ယ္မီးေလာင္မႈျဖစ္တယ္ဆိုရင္ ႐ုပ္သံသတင္းသမားက အဲ့ဒီေန႔သတင္းမွာ ပါႏိုင္ေအာင္ အျမန္ဆံုးလႈပ္ရွားရမယ္။ သတင္းသမားက ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္သတင္း စာမွာ ပါေအာင္ေရးရမယ္။
ပဋိပကၡ အေၾကာင္းဟာလည္း သတင္းပါပဲ။ လူေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ပဋိပကၡျဖစ္ရပ္ေတြက အျပည့္၊ ေျမယာအျငင္းပြားမႈေတြ ရွိတယ္။ အစိုးရဖြဲ႔ႏိုင္ဖို႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြခ်င္း အားၿပိဳင္တာရွိတယ္။ ႏိုင္ငံခ်င္း စစ္ျဖစ္ၾကတယ္။
သတင္းေတြမွာ ေဒသႏၱရ႐ႈ႕ေထာင့္ ဆိုတာလည္းရွိပါတယ္။ လူေတြက သူတို႔ေနထိုင္တဲ့ ေနရာေဒသက အျဖစ္အပ်က္၊ ဒါမွ မဟုတ္ ကိုယ့္အနီးအနားက အေၾကာင္းေတြကို သိခ်င္ၾကတယ္။ ဗီယန္က်င္းၿမိဳ႕ထုတ္ သတင္းစာတစ္ေစာင္ဟာ ဗီယန္က်င္းနားက ေရႀကီးမႈအေၾကာင္းကိုပဲ စိတ္၀င္စားမယ္။
ပီကင္းမွာ ေရႀကီးတဲ့ကိစၥကို သိပ္စိတ္၀င္စားမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ အေၾကာင္းကို တျခား သူေတြ အေၾကာင္းထက္ ပိုၿပီး စိတ္၀င္စားတတ္ၾကတယ္။ လာအိုလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ဟာ ေနာက္ လာအို လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို စိတ္၀င္စားမႈရွိတယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ ေလယာဥ္ပ်က္က်တဲ့အေၾကာင္းကို လာအိုႏိုင္ထုတ္ သတင္စာတစ္ေစာင္မွာ သိပ္ၿပီး အေလးထားေဖာ္ျပေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီေလယာဥ္ေပၚမွာ လာအိုႏိုင္ငံသား သံုးဦးပါသြားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါ တကယ့္သတင္းႀကီး တစ္ပုဒ္အေန နဲ႔ ပါလာပါလိမ့္မယ္။
တစ္ခါတစ္ရံမွာလည္း အသံုး၀င္တဲ့အခ်က္အလက္ ေတြက သတင္းျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ဥပမာ အလုပ္သစ္ တစ္ခု ရႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ က်န္းမာႀကံ့ခုိင္ဖို႔အတြက္ ဘယ္လို ကိုယ္လက္လႈပ္ ရွားေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရမယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။
ၿပီးေတာ့ ေဖ်ာ္ေျဖတဲ့သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ဟာလည္း သတင္းပါပဲ။ ဒီသတင္းမ်ိဳးထဲမွာ တိရစၦာန္ေတြ အေၾကာင္း၊ လူေတြရဲ႕ အေပ်ာ္အျပက္လုပ္ရပ္ေတြ၊ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားသစ္ စသျဖင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
သတင္းကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုဖို႔ဆိုတာ မလြယ္လွဘူး။ သတင္းေထာက္စလုပ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို အယ္ဒီတာက “သတင္းတစ္ပုဒ္ ရွာၿပီးျပန္လာခဲ့” လို႔ တန္းလႊတ္လိုက္ရင္ သူ႔အေနနဲ႔ ဘာမွ လုပ္တတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အေတြ႔အႀကံဳရလာတဲ့အခါမွာေတာ့ သတင္းေထာက္က ဘယ္ဟာ သတင္းျဖစ္တယ္ ဆိုတာ ခ်က္ခ်င္း သိျမင္လာပါလိမ့္မယ္။
ပီတာအဲန္း/(တစ္သီပုဂၢလ စာနယ္ဇင္းသမား)
ဘာသာျပန္ -ထင္ေအာင္ေက်ာ္
