အရွက္မရွိသူႏွင့္ အရွက္ရွိသူ

  အရွက္မရွိေသာသူသည္ ရဲတင္းေသာက်ီးႏွင့္ တူသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သူတပါးဂုဏ္ကုိ ဖ်က္စီးသျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ သူတပါးျပဳသည္ကုိ မိမိျပဳေယာင္ ေဆာင္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၾကမ္းၾကဳတ္သျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ညစ္ညဴးေသာ အက်င့္ျဖင့္လည္းေကာင္း အသက္ေမြးသျဖင့္ အသက္ေမြးမႈ လြယ္ကူ၏။

အရွက္ရွိသူသည္ အၿမဲစင္ၾကယ္မႈကုိ ရွာသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ မတြန္႔တုိ သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ မၾကမ္းၾကဳတ္ သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ စင္ၾကယ္ေသာ အသက္ေမြးမႈျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သင့္မသင့္ကုိ ေျမာ္ျမင္သျဖင့္ လည္းေကာင္း အသက္ေမြးသျဖင့္ အသက္ေမြးမႈ ခဲယင္း၏။ 

သခင္တင္ဝ၏ ႏုိင္ငံေရးခံယူခ်က္

``ႏိုင္ငံေရးသမား၏ ဘဝလမ္းဆံုးသည္ ဝန္ႀကီးျဖစ္ေရး၊ သမၼတျဖစ္ေရးမဟုတ္ပါ၊ မိမိတို႔ မလိုလားေသာ စနစ္ႀကီး တစ္ခုကို လိုလားေသာစနစ္သို႔ ခရီးဆံုးတိုင္ေအာင္ ေျပာင္းေသာ လုပ္ငန္းသာလွ်င္ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆပါ၏။´´

သခင္တင္ဝ
(ေမာင္ဝံသ၏ ``႐ွာမွ႐ွာတဲ့ႏိုင္ငံေရးသမားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးေဆာင္း ပါးမ်ား´´)

ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္း

- ေကာင္းဆက္ႏိုင္

လူတစ္ေယာက္ ထူးထူးျခားျခား ေအာင္ ျမင္ဖို႔က ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္းတစ္ခု ေတာ့လိုတယ္ ။ ေအာင္ျမင္ မယ့္သူဟာ အဲဒီပတ္ဝန္းက်င္ သူ႔မွာ အရင္ကမရွိခဲ့ရင္လည္း ရွိေအာင္ ဖန္တီးဖို႔ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ ကိုယ္မသိလိုက္ ဘဲနဲ႔ေတာင္ အဲဒီလို ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္းကို မသိစိတ္ ရဲ႕ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ ဖန္တီးတတ္ၾကတယ္။ အဲဒါကိုပဲ ကံတ ရားလို႔ ေခၚၾကတယ္။

ဘုရားေတာင္မွ အမွီရွိမွျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ စကား ရယ္၊ အရွင္အာနႏၵာကို ဗုဒၶက ေဟာဖူးတဲ့'မိတ္ေဆြ ေကာင္း ရရွိျခင္းဟာ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ၁ဝဝ ရာခိုင္ ႏႈန္း ေသခ်ာတယ္'လို႔ ေဟာၾကားခ်က္ရယ္၊ ေတြးၾကည့္ လိုက္ တဲ့အခါမွာ ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္း၊ မိသားစုေကာင္း နဲ႔ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြဟာ လူတစ္ေယာက္ေအာင္ျမင္ မႈအတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္တာ ေသခ်ာတယ္။

အုန်းမှုတ်ခွက်နင်းရောဂါကင်း (အပိုင်း-၁၅)

၅၁။ ကျန်းမာမှု အဖြာဖြာ သိကောင်းစရာ

ကိန္နရာနာ ပျောက်စေရာ

ဓာတ်ဆိုသည်မှာ ဆန်းတော့ အဆန်းသား။ မယုံ၍လည်း မဖြစ်။ မျက်မြင်လက်တွေ့ ဖြစ်နေသည်။ ဘာကြောင့် ဒီလို ဖြစ်ရတာလဲဟု စဉ်းစားကြပြန်တော့လည်း ဉာဏ်မမီ၍ အမောသာ အဖတ်တင်သည်။

မကွေး ရေနံချောင်း ကားစခန်းမှာ ဦးနီဟူသော အလုပ်သမား တစ်ယောက်ရှိပါသည်။ တစ်နေ့တော့ ဝက်မွေးရန် အတွက် ဝက်ပေါက်စကလေး သုံးကောင် ဝယ်လာသည်။ ဝက်ပေါက်စ ကလေး သုံးကောင်ကို ရင်ခွင်မှာ ပိုက်ပြီး သူနေတဲ့ သိင်္ဂါရပ်ကွက်ထဲက အိမ်ကို ပြန်ပို့ပါသည်။ ဦးနီ ညနေ အလုပ်သိမ်းလို့ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးရန် ပြင်လိုက်သည်။ 

ဦးနီ မိန်းမက “ ရေချိုးလို့ မဖြစ်သေးဘူးလေ၊ နေ့လယ် က တော်ပဲ ဝက်တွေ ပွေ့လာတာ မဟုတ်ဘူးလား”

ဦးနီကလဲ ထို အခါမှ သတိရကာ “ အေး ဟုတ်ပေသားပဲ၊ ဒါပေမယ့် ချွေးတွေနဲ့ ကိုယ်ရေကလေးတော့ သပ်လိုက်ဦးမှ ” ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ကိုယ်ရေသပ်၊ လက်ခြေ ရေဆေးလိုက်စဉ် ဦးနီ အိမ်အောက် မှ ဝက်ပေါက်ကလေး သုံးကောင် အတုံးအရုံး သေသွားပါတော့၏။

နောက်တစ်နေ့ ဦးနီနှင့်တွေ့တော့…

“ ပြော ..မပြောချင်ပါဘူး ဦးဝင်းမြင့်ရယ်၊ မနေ့က ဝက်ကလေး သုံးကောင် ကိစ္စ ချောရောဗျို့၊ ကျုပ်မိန်းမ က ရေမချိုးဖို့ သတိပေးသေးတယ်၊ ဒါကြောင့် ရေတောင် မချိုးပါဘူး၊ ကိုယ်ရေကလေးသပ်၊ ခြေကလေး ဆေးရုံနဲ့ ဝက်ကလေး သုံးကောင် သေတော့တာပဲ”

“ ဘယ်လို ဓာတ်သဘောပါလိမ့်”

“ ဘယ်လို ဓာတ်သဘောလဲ မသိပါဘူးဗျာ။ ဝက်ကို လူက ထမ်းဗျ၊ ထမ်းပြီး ဝက်ကို တစ်နေရာ ချထားပြီး လူရေချိုးကြည့်၊ ဝက် ချက်ချင်းသေတယ်ဗျာ၊ ဒါကြောင့် ဝက်မွေးတဲ့ လူတွေ ဒီကိစ္စ သိပ်သတိထားကြရ တယ်”