ေကာသလမင္းႏွင့္ ကာသိမင္း

ေကာသလမင္းသည္ သူဆင္းရဲမ်ားႏွင့္ ခုိကုိးရာမဲ့မ်ားကို အေဆြခင္ပြန္း သဖြယ္ကူညီေစာင့္ေရွာက္ သူအၿဖစ္ ေ၀းနီးအႏွံ႔ ထင္ရွား ေက်ာ္ေစာေလသည္။

ဤသတင္းကို ၾကားရေသာအခါ ကာသိမင္းသည္ လြန္မင္းစြာ မနာလို၀န္တိုၿခင္းျဖစ္မိ၏။

“ငါ၏ ၿပည္သူတို႔သည္ ေကာသလမင္းက ငါ့ထက္ တန္ခုိးၾကီးၿမင့္သည္ဟူ၍ မွတ္ထင္ေနၾကသည္ ၊ ေကာသလမင္းသည္ အလွဴဒါန ၿပဳဟန္ေဆာင္လ်က္ ၿပည္သူတို႔ကို သူ႔ဘက္ပါေလ ေအာင္ ၾကံေဆာင္ဘိ၏ ၊ ရွက္ဖြယ္အၿပဳအမူသာတကား၊ အို စစ္သည္တို႔..စစ္ၿပဳရန္ ၿပင္ၾကေလာ့၊ မည္သူက ပို၍ တန္ခုိးၾကီး ၿမင့္ေၾကာင္းကို ဓားလွံလက္နက္ၿဖင့္ စစ္ေဆးၿပပါအံ့”..။

ဤသို႔ သူသည္ ၾကံဳး၀ါးၿပီးလွ်င္ ေကာသမင္းကို စစ္ၿပဳေလသည္။မၾကာမီ စစ္ပြဲသည္ ၿပီးဆံုးသြားေလ သည္ ၊ ေကာသလမင္းသည္ စစ္ရံႈးသၿဖင္ ေတာတြင္းသို႔ ေၿပး၀င္ ပုန္းေအာင္ေနရေလသည္။ ဤတြင္ ကာသိမင္းက......

ေလာကတၳစရိယ

မိမိတို႔ စိတ္အစဥ္တို႔သည္
ၾကည္ လင္ဖို႔လို၏။
စိတ္ၾကည္လင္လွ်င္
သစၥာ၏အရိပ္အေရာင္တို႔သည္လည္း
ပဲ႔တင္႐ိုက္ခတ္၏။
သစၥာ ႏွင့္ယွဥ္လွ်င္
မွန္မမွန္ ဒြိဟ ျဖစ္စရာမလို
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မွန္ေလ၏။

သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ဆံုးမၾသဝါဒ

ကိုယ္သက္သာမူကို
မက္ေမာတဲ႔
သူဟာသူတစ္ပါးအက်ိဳးစီးပြားကို
မလုပ္ဘူး။
တစ္နည္းအားျဖင္႔ ကာယမစၦရိယရွိတဲ႔သူပဲ။

ဘဲငန္း႐ုိင္းေတြေပးတဲ့ သင္ခန္းစာ

ကၽြန္ေတာ္ဟာ စာဖတ္၀ါသနာပါသလုိ စာေရးတာလည္း ၀ါသနာပါပါတယ္။ စာဖတ္၀ါသနာႀကီးရာကေန စာေရးျဖစ္တာလို႔ ေျပာရမယ္ထင္ပါရဲ႕။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စာဖတ္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္တဲ့ စာပိုဒ္ေတြကို မွတ္စုစာအုပ္တစ္အုပ္မွာ ကူးၿပီး ေရးတတ္ပါတယ္။ စာပို္ဒ္ေတြကုိပဲ အေလးထားမိလြန္း လို႔လား မသိဘူး။ တစ္ခါတစ္ခါ အဲဒီစာပိုဒ္ကို ထုတ္ႏုတ္ယူလုိက္တဲ့ စာအုပ္အမည္နဲ႔ စာေရးဆရာ အမည္ေတြ ကို မွတ္မိလိုက္တာေတြလည္း ရွိရဲ႕၊ မမွတ္မိလို္က္တာေတြလည္း ရွိရဲ႕။

အခုေရးတဲ့ ဘဲငန္း႐ုိင္းေတြေပးတဲ့ သင္ခန္းစာဆိုတဲ့ စာတစ္ပိုဒ္ရဲ႕ မူရင္းက "A sense of a goose" ျဖစ္ၿပီး စာေရးသူ အမည္မသိလို႔ မွတ္သားမိပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို တျခားသူေတြလည္း ေရးခဲ့ၾကၿပီး တာမ်ိဳး   ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ေခါင္းေဆာင္မႈဘာသာရပ္ကို သင္ၾကားပို႔ခ်ခဲ့သလို   ေခါင္းေဆာင္မႈပညာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့စာေတြကို ေရးသားသူလည္းျဖစ္ေတာ့၊ ဒီအေၾကာင္းကို ေခါင္းေဆာင္ မႈပညာ အျမင္ကေလးနဲ႔ တင္ျပတာ ျဖစ္ပါတယ္။