ကေလးတို႕၏ အခြင့္အေရးမ်ားအေၾကာင္း

ကေလးသူငယ္အခြင့္ေရးစာခ်ဳပ္ကို ထုိင္​းႏိုင္ငံမွ 27,March,1992 ၌လည္ေကာင္ ျမန္​မာႏိုင္ငံမွ 15,July,1991​ လည္ေကာင္ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကပါသည္။

အပိုဒ္ ၁။ အသက္၁၈ႏွစ္ေအာက္ ပုဂၢိဳလ္တိုင္း ကေလးမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။

အပိုဒ္ ၂။ အခြင့္အေရးအားလံုးကို ကေလးတိုင္း ႁခြင္းခ်က္မရွိ ခံစားခြင့္ရွိပါသည္။

အပိုဒ္ ၃။ ကေလးမ်ားႏွင့္ဆိုင္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းအားလံုးသည္ ကေလးငယ္တစ္ဦးခ်င္းစီအတြက္ အေကာင္း ဆံုးအက်ဳိးကို ေမွ်ာ္ကိုးေဆာင္ရြက္ရပါမည္။

အပိုဒ္ ၄။ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရမ်ားအေနျဖင္ ကေလးမ်ားအခြင့္အေရးခံစားခြင့္ ရရွိေစရန္အေကာင္ အထည္ေဖာ္ရာတြင္ ေလ်ာ္ကန္သည့္ ဥပေဒေရးရာကိစၥမ်ား၊ စီမံခန္႕ခြဲေရးႏွင့္ အျခားေဆာင္ရြက္ ဖြယ္ရာကိစၥမ်ားကို ျပဳလုပ္ရပါမည္။

အပိုဒ္ ၅။ မိသားစုမ်ားက ၎တို႕၏သားသမီးမ်ားကို လမ္းညႊန္သြန္သင္ျပသျခင္းအား ႏိုင္ငံအစိုးရမ်ားက လက္ခံရပါမည္။

အပိုဒ္ ၆။ ကေလးတိုင္း အသက္ရွင္ရပ္တည္ခြင့္ရွိသည္။ ကေလးမ်ား အသက္ရပ္တည္ေနႏုိင္ၿပီး က်န္းမာဖြံ႕ၿဖိဳးမႈရွိေစရန္ ႏိုင္ငံအစိုးရမ်ား၊ မိဘမ်ားႏွင့္ အုပ္ထိန္းသူမ်ားက စီမံေဆာင္ရြက္ေပးရပါမည္။

အပိုဒ္ ၇။ ကေလးတိုင္ တရား၀င္မွတ္ပံုတင္အမည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံသားခံယူပိုင္ခြင့္ရွိပါသည္။

အိမ်တွင်းအကြမ်းဖက်မှု

“အိမ်တွင်အကြမ်းဖက်မှု” ဆိုသည့်စကားလုံးသည် အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့်ရေး သားထားသော “Domestic Violence” ကိုတိုက်ရိုက်ဘာသာပြန်ဆိုထားခြင်းဖြစ်သည်။


အိမ်တွင်အကြမ်းဖက်မှုသည် မိသားစုတခုတွင် အတူနေထိုင်ကြသော မိသားစုအဖွဲ့ဝင်တယောက်မှ အခြားတယောက်အား စိတ်ပိုင်း၊ရုပ်ပိုင်း၊ လိင်ပိုင်း ဆိုင်ရာ အရနိုင်ထက်စီးနင်းကျင့်ကြံပြုမူခြင်းကို အိမ်တွင်းအကြမ်းဖက်မူဟု ခေါ်ဆိုင်နိုင်သည်။ အိမ်တွင်း အကြမ်းဖက်မှုသည် လူတို့လက်ခံယုံကြည်ကျင့်သုံးနေသော အခြေနေများအရလည်း ကွဲးပြား မှုရှိ သည့်အတွက် အခြားသော အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုမှုများကိုလည်း ဖော်ပြလိုပါသည်။

ေသခါနီးေလ . . . ေပ်ာ္စရာေကာင္းေလ

ခႏၶာကိုယ္တြင္း႐ိွ ကလီစာမ်ားအား ျဖတ္ေတာက္ခံရသကဲ့သို႔ ခံစားမႈ၊ အ႐ိုးအေၾကာမ်ား အပိုင္းပိုင္း ႐ိုက္ခ်ိဳးခံရသကဲ့သို႔ ခံစားမႈ၊ ႏွလံုးသားအား ဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညႇစ္သကဲ့သို႔ ခံစားမႈ၊ အသက္႐ွဴလမ္းေၾကာင္း အား ဖိညႇစ္ပိတ္စို႔ျခင္းခံရသကဲ့သို႔ ခံစားမႈ၊ အေသြးအသားမ်ား ေဖာက္ထုတ္စုတ္ယူ ခံရသကဲ့သို႔ ခံစားမႈ စသည့္ အနိဠာ႐ံုခံစားမႈမ်ားသည္ ခႏၶာကိုယ္မွ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရသည္။ ဤသည္ကား ကိုယ္ခႏၶာ (ကာယကံ) ခံစားမႈမ်ားတည္း။


အသံနက္ႀကီးျဖင့္ စိမ္းစိမ္းဝါးဝါး ေအာ္လိုက္သံ၊ အေမကယ္ပါ … အေဖကယ္ပါ ဟူ၍ ညည္းညဴ ေအာ္ဟစ္သံ၊ က်ိတ္မႏိုင္၊ ခဲမႏိုင္ ဖ်စ္ညႇစ္ေအာ္လိုက္သည့္အသံမ်ား၊ အထိတ္တလန္႔ လွ်ပ္တစ္ျပက္ ေအာ္ ဟစ္လိုက္သံ၊ ေျခာက္ျခားဖြယ္ထြက္ေပၚလာေသာ အံႀကိတ္သံ၊ ေျဖညႇင္းစြာေလသံေပ်ာ့ျဖင့္ ညည္းတြား လိုက္သံ စသည့္ ႏႈတ္ဝဇီမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ခံစားမႈမ်ားသည္ ဝဇီတည္းဟူေသာ မိမိ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကား ႏႈတ္ခမ္းပါးစပ္မွ (ဝဇီကံ) ခံစားမႈမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။

ေလာကရဲ့ အမႇန္ဆံုး ဓမၼတရား

လူတိုင္းလူတိုင္း စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာ ရႇိၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာတဲ့ တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္ဖို႔ ဘာအေရးႀကီး ဆံုးလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို အခုတေလာ အေမး မ်ားၾကတယ္။ အေျဖေတြလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ေပးၾကတယ္။ အားလံုး သေဘာအႀကိဳက္ညီဆံုး အေျဖက ေတာ့ အစိုးရေကာင္း တစ္ခုရႇိဖို႔ပဲဆိုတာ ျဖစ္တယ္။

ကိုယ့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ဖို႔ပဲ

အစိုးရေကာင္း ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆို ခ်က္ေတြ အမ်ားအျပား ရႇိႏိုင္တယ္။ အေမရိကန္ရဲ႕ အစိုးရေကာင္းဆိုတဲ့ စံႏႈန္းနဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အစိုးရ ေကာင္းဆိုတဲ့ စံႏႈန္း တူခ်င္မႇ တူလိမ့္မယ္။ အလားတူပဲ အိႏၵိယရဲ႕ စံႏႈန္းနဲ႔ ပါကစၥတန္ရဲ႕ စံႏႈန္းလည္း တူခ်င္မႇတူမယ္။ တစ္ေက်ာင္း တစ္ဂါထာ တစ္႐ြာတစ္ပုဒ္ဆန္း ဆိုသလို အမ်ဳိးမ်ဳိး ကြဲျပားျခားနားေနၾကမႇာပဲ။

ဒီလို ကြဲျပားျခားနားတာေတြကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ပ်က္စရာ မလုိသလို အျငင္းပြားေနစရာလည္း မလိုဘူး။ ကိုယ့္အေျခအေနနဲ႔ ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ အရ ကိုယ့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တဲ့ အစိုးရမ်ဳိး ျဖစ္ဖို႔ပဲ အေရးႀကီးတယ္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးတစ္ေယာက္ အျဖစ္ ႏႇစ္ေပါင္း ၇၀ တိတိ ေနထိုင္လာခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳ အရ ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တရားဥပေဒကို တိတိက်က် ေလးစားလိုက္နာတဲ့ အစိုးရမ်ဳိးဟာ အေကာင္းဆံုးပဲလို႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။

မႀကံဳဖူးလို႔
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဲဒီအစိုးရမ်ဳိး တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမႇ မႀကံဳဖူးခဲ့လို႔ပဲ။ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ အခ်ိန္မႇာ အသက္ရႇစ္ႏႇစ္သားပဲ ရႇိေသးတယ္ ဆိုေတာ့ ကိုလိုနီေခတ္ အေၾကာင္းေတြ ဘာေတြ သိပ္မသိပါဘူး။ လူႀကီးသူမေတြ ေျပာတာေလာက္ပဲ ၾကားဖူးခဲ့ရ တယ္။

ဖမာ့တို႔ ဦးေမာ့ခ်ိန္တန္

Wednesday, 15 October 2014

ေကာ့ေတာင္ကြၽန္း ျဖစ္စဥ္မွာ ေစ်းဦးေပါက္ မဟုတ္သလို ေနာက္ဆုံးလည္း ျဖစ္ဖို႔မေသခ်ာလွပါ။ ထိုင္းေရာက္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား ဥပေဒ၏ အကာအကြယ္မရဘဲ တရားလက္လြတ္ ဆက္ဆံခံေနရ သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ေလၿပီ။

ထိုင္းမွာ အမႈအခင္း ျဖစ္ေလ့ရွိတိုင္း ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား ထိုးေကြၽးခံရျခင္းမွာ အစဥ္အလာလို ျဖစ္ေနၿပီ။ ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ေရငုပ္ဒိုက္ထိုးသမား ခရီးသြားမ်ား အႀကဳိက္ေတြ႕ရာ ေကာ့ေတာင္ အမည္ရ လိပ္ကြၽန္း ၌ ၿဗိတိန္ စုံတြဲ အသတ္ခံရမႈတြင္ ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္သည္ဟုဆိုကာ ျမန္မာႏွစ္ဦးကို ထိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႕ စြပ္စြဲလိုက္ ျပန္သည္။ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ေၾကာင္း မထင္ရွားဘဲ ဖမ္းဆီးလာသည္ဟု ဆိုကာ ဆိတ္ဖမ္းလာ သည္ဟု ထိုင္းမီဒီယာမ်ားက သေရာ္ၾကေလသည္။

လိပ္ကြၽန္းက ဆိတ္ဖမ္းပြဲ

ထိုင္းႏိုင္ငံ ဆူရတ္ဌာနီခ႐ိုင္ လိပ္ကြၽန္း (Koh Tao) သို႔ လာေရာက္ လည္ပတ္သည့္ ၿဗိတိန္စုံတြဲ အသတ္ခံ ရမႈ တြင္ အဓိက သံသယရွိေသာ လိပ္ကြၽန္းသူႀကီးသား အပါအဝင္ ထိုင္းႏိုင္ငံသား အခ်ဳိ႕ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသား တစ္ဦးကို စစ္ေဆးျခင္း မျပဳဘဲ လႊတ္ထားၿပီး ျမန္မာအလုပ္သမား ႏွစ္ဦးကို ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သည္ဟု စြပ္စြဲကာ ထိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႕က ဖမ္းဆီးထားမႈေၾကာင့္ ေဝဖန္မႈမ်ား ပြက္ေလာ႐ိုက္ ေနသည္။

ခိုင္လုံမႈ မရွိသည့္ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားျဖင့္ ျမန္မာႏွစ္ဦးကို ဖမ္းဆီးလာျခင္းကို Scapegoats (ထိုးေကြၽးခံရသည့္ ဓားစာခံ) ဖမ္းလာသည္ဟုဆိုကာ ျမန္မာႏွစ္ဦး မ်က္ႏွာတြင္ ဆိတ္မ်က္ႏွာဖုံး တပ္ထားသည့္ ပုံမ်ားႏွင့္ ထိုင္းမီဒီယာႏွင့္ အင္တာနက္ လူမႈကြန္ရက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ ထိုင္းအစိုးရကို သေရာ္ခဲ့ၾကသည္။

အခင္းျဖစ္ပြားသည့္ ညတြင္ ၿဗိတိန္စုံတြဲ အသတ္ခံရသည့္ ေနရာအနီးတြင္ အဆိုပါ ျမန္မာႏွစ္ဦးႏွင့္အတူ ဂစ္တာတီး၊ ဘီယာအတူ ထိုင္ေသာက္ခဲ့သည့္ ျမန္မာတစ္ဦးကိုလည္း ထိုင္းအစိုးရက သက္ေသအျဖစ္ ထိန္းသိမ္းထားသည္။ အခင္းျဖစ္ပြားရာ ေနရာတြင္ ေတြ႕ရွိသည္ L&M အမွတ္တံဆိပ္ စီးကရက္တိုေပၚက မ်ဳိး႐ိုးဗီဇ (DNA)၊ ၿဗိတိန္ အမ်ဳိးသမီး ကိုယ္တြင္းရရွိသည့္ သုက္ပိုး DNA တို႔မွာ ျမန္မာႏွစ္ဦးျဖစ္သည့္   ေဇာ္လင္း၊ ဝင္းေဇာ္ထြန္းတို႔၏ DNA ႏွင့္ တူညီေနသည္ဟုဆိုကာ ၎တို႔ႏွစ္ဦးကို ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ သည္။

ရွင္သန္ေနသည့္ ဘ၀မ်ား

ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ သြားေရာက္လုပ္ကုိင္မည့္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားအား ျမန္မာ-ထုိင္း ခ်စ္ၾကည္ေရးတံတားေပၚတြင္     
                               စက္တင္ဘာလအတြင္က ေတြ႕ရစဥ္ (ဓာတ္ပုံ-ကုိေရႊသိန္း)

လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာၾကတဲ့အခါ ဘ၀မွာ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ ဘ၀ေတြနဲ႔အတူ ရွင္သန္ျဖတ္သန္းသြားခ်င္ၾကမွာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း လူတုိင္းလူတုိင္း လႈပ္ရွား႐ုန္းကန္ ႀကိဳးစားေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း လူခ်င္းတူေပမယ့္ ရွင္သန္ႀကီးျပင္းလာခ်င္းေတာ့ မတူၾကပါဘူး။ ဘယ္လိုအသုိင္းအ၀ုိင္းက ရွင္သန္ႀကီးျပင္းလာသူေတြျဖစ္ေစ လူ႔ေလာက၊ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ အက်ဳိးျပဳမယ့္သူေတြ ျဖစ္ဖို႔လိုၿပီး ကိုယ့္မိသားစု၊ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္၊ ကိုယ့္ေဒသ၊ ကိုယ့္လူမ်ဳိး၊ ကိုယ့္ႏုိင္ငံအတြက္ တစ္ဖက္ဖက္က တတ္စြမ္းသမွ် အက်ဳိးျပဳႏိုင္တဲ့အျဖစ္ ဘ၀မွာ ရွင္သန္ၾကဖို႔ေတာ့ လိုပါတယ္။ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္အခါမွာ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွမရွိဘဲ ျဖစ္သလိုေန၊ ျဖစ္သလိုစား၊ ျဖစ္သလို ရွင္သန္ေနၾကမယ္ဆိုရင္ လူျဖစ္လာေပမယ့္ ႏုိင္ငံနဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္ ဘာမွအက်ဳိးမျပဳတဲ့သူပဲ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။

ရည္ရြယ္ခ်က္မဲ့ေနတဲ့ ဘ၀ေတြနဲ႔အတူ မိဘလုပ္စာ၊ မိန္းမလုပ္စာ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမလုပ္စာ ထုိင္စားၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုမွ အက်ဳိးမျပဳဘဲ အခ်ိန္ေတြ ထုိင္ျဖဳန္းေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ရွင္သန္ေနရတဲ့ ဘ၀ေတြက အဓိပၸာယ္မဲ့ေနၾကပါလိမ့္မယ္။ လူသားတစ္ဦး ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ေတာ့ မိမိတတ္ႏုိင္သမွ် တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာကေန နယ္ပယ္အသီးသီးရဲ႕ အက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းေတြမွာ ပါ၀င္ကူညီ ပံ့ပိုးၿပီး တာ၀န္ေက်ပြန္ၾကဖို႔လည္း လုိပါတယ္။ အသိဉာဏ္ရွိတဲ့ လူသားတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ကိုယ့္မိသားစု၊ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္၊ ကိုယ့္ႏုိင္ငံမွာ ဘယ္ေထာင့္၊ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ အက်ဳိးမျပဳဘူးဆိုရင္ ငါဟာ အသိဉာဏ္ရွိတဲ့ လူသားတစ္ဦး ျဖစ္ထုိက္ရဲ႕လား၊ ရွင္သန္ေနတဲ့ ငါ့ဘ၀က အဓိပၸာယ္ရွိရဲ႕လားလို႔ မိမိကိုယ္မိမိ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ ေမးခြန္းထုတ္ဖို႔ လိုၾကပါလိမ့္မယ္။